ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ବଂଶୀ ଏବେ କେଉଁଠି?

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଓ ତାଙ୍କର ମାଧୁରିମୟ ବଂଶୀ (ମୁରଲୀ) ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ଅତୁଳନୀୟ। ଏହି ବଂଶୀ କେବଳ ଏକ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର ନୁହେଁ, ଏହା ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ, ଆକର୍ଷଣ ଓ ଦିବ୍ୟତାର ପ୍ରତୀକ। ବୃନ୍ଦାବନର ଗୋପୀମାନେ, ଗାଈମାନେ, ପଶୁ-ପକ୍ଷୀ ଏବଂ ପ୍ରକୃତି ମଧ୍ୟ ଏହାର ମଧୁର ସ୍ୱରରେ ମୁଗ୍ଧ ହୋଇଯାଉଥିଲେ।

ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଏହି ପ୍ରିୟ ବଂଶୀ ଏବେ କେଉଁଠି?

ପୁରାଣ ଓ ଲୋକକଥା ଅନୁଯାୟୀ, ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣ ଯେତେବେଳେ ନିଜର ଦିବ୍ୟ ଲୀଳା ସମାପ୍ତ କରି ଧରାଧାମ ଛାଡ଼ିଗଲେ, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ବଂଶୀ ମଧ୍ୟ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଏହାର ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ଥିତି ନେଇ କେତେକ ମୁଖ୍ୟ ଧାରଣା ରହିଛି:

• ଦିବ୍ୟ ଧାମରେ: ଅନେକେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ବଂଶୀଟି ଭଗବାନ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କର ଦିବ୍ୟ ଧାମ (ଗୋଲୋକ ବୃନ୍ଦାବନ) ଫେରିଯାଇଛି। ସେଠାରେ ସେ ଏହାକୁ ନିଅନ୍ତି ଓ ବଜାନ୍ତି।
• ବୃନ୍ଦାବନର ଗୋପନ ସ୍ଥାନରେ: ଏକ ଲୋକପ୍ରିୟ ବିଶ୍ୱାସ ଯେ ବଂଶୀଟି ବୃନ୍ଦାବନରେ କୌଣସି ଗୁପ୍ତ ସ୍ଥାନରେ (ଯେପରିକି ଯମୁନା ନଦୀର ତଳେ, ଗୋପୀଶ୍ୱର ମହାଦେବଙ୍କ ମନ୍ଦିର ନିକଟରେ, ବା କୌଣସି ବିଶେଷ ବୃକ୍ଷ ତଳେ) ସଂରକ୍ଷିତ ହୋଇଛି, କେବଳ ଭକ୍ତି ଓ ପ୍ରେମରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଭକ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ପ୍ରକାଶ ପାଏ।
• ପ୍ରତୀକ ଭାବେ: ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ବଂଶୀ ହେଉଛି ଆତ୍ମାର ପ୍ରତୀକ। ଯେତେବେଳେ ଭଗବାନ ଆମ ହୃଦୟରେ ବାସ କରନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଆମ ହୃଦୟ ହିଁ ହୁଏ ତାଙ୍କର ବଂଶୀ – ସେ ଏଥିରେ ଦିବ୍ୟ ସଙ୍ଗୀତ ବଜାନ୍ତି। ତେଣୁ, ଏହାର ଖୋଜ ବାହ୍ୟ ଜଗତରେ ନୁହେଁ, ଆମ ଭିତରେ ହୋଇଥାଏ।

ଶେଷ କଥା

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ବଂଶୀର ଭୌତିକ ସ୍ଥାନ ଏକ ରହସ୍ୟ ହୋଇରହିବ। କିନ୍ତୁ ଏହାର ସତ୍ତ୍ୱ ଓ ମହତ୍ତ୍ୱ କେବେ ଲୋପ ପାଇନାହିଁ। ଏହା ଭକ୍ତଙ୍କ ମନରେ ସର୍ବଦା ବିଦ୍ୟମାନ – ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ, ଭକ୍ତି ଓ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସ୍ୱରରେ ନିରନ୍ତର ବାଜି ଚାଲିଛି। ବଂଶୀ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏହାର ମଧୁର ସ୍ମରଣ ଓ ଏହାର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସାର୍ଥକ୍ତା ସମୟ ଓ ସ୍ଥାନର ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରି ଭକ୍ତଙ୍କ ହୃଦୟରେ ସଜୀବ ରହିଛି। 

ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ତବ୍ୟ: ଏହି ଲେଖାଟି ସାଧାରଣ ପୌରାଣିକ କଥା ଓ ଲୋକବିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ଆଧାରିତ।